بسم الله الرحمن الرحیم
سلام بر خاتم مهربانى و عشق! سلام بر او که گامهای مهتابیاش شبهای جهل بشر را به جادههای راستى کشاند!
در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند. عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند. ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم.
هماکنون سال ۱۱هجری است، سکوت مرگباری مدینة النَّبی رافراگرفته و وجود ملکوتی پیامبر اکرم(صلیالله علیه واله) در بستر بیماری آرمیده است. لحظات آخرین به سرعت سپری میشد، پیامبر،چشمان مبارک راگاهی میبست وگاهی بهسختی بازمیکرد و بعد از مدت کوتاهی دوباره پلکهای مبارک را برروی چشمان خود می کشید. عرق سردی برجبین مبارک پیامبرنشسته است، دراین هنگام حالت احتضار در وجود مقدس پیامبر نمایان گشت و درحالی که سرمبارکشان درآغوش حضرت علی(علیهالسلام) بود.